2 juni: Sanibel Island

Vandaag hebben we minder geluk met het weer. Geen zonnetje te zien, alleen maar regenwolken. We gaan eerst ontbijten in het Deckside Café. Ze hebben een all you can eat buffet met spek, eieren, pancakes, biscuits & gravy (Wesley’s favorite!), cornflakes, vers fruit,… Het is lekker, maar wordt helaas niet zo snel aangevuld.

Omdat het toch geen weer is om op het strand te gaan liggen, vertrekken we na het ontbijt naar Sanibel Island. We kunnen beter nog wat dingen gaan zien en beestjes zoeken, dan de hele tijd wachten tot de regen stopt. Net voor je Sanibel binnenrijdt moet je $6.00 toll betalen. Kostelijke affaire als je meer dan 1 keer wil gaan.

Ik ben er rotsvast van overtuigd dat het vandaag zaterdag is en we de Wildlife Drive kunnen rijden in J.N. Ding Darling National Wildlife Refuge. Zo overtuigd dat zelfs Wesley het gelooft. Als we aankomen blijkt het vrijdag te zijn. Balen, want dan is deze drive gesloten om de beestjes wat rust te gunnen. Er is wel een walking trail die alle dagen open is. We zijn hier nu toch, dus besluiten deze te doen.

Tijdens het wandelen worden we weer opgegeten door de muggen. De regen houdt hen duidelijk niet tegen. Straks moeten we echt ergens bugspray gaan kopen. We vertrekken morgen naar de Everglades en als het zo voortgaat heb ik gewoon geen bloed meer over…

Ongeveer in het midden van de Indigo Trail is een observation deck waar we bijna een uur blijven rondkijken. We zien sporen in het zand en vermoeden dat deze van een hertje zijn. Langs beide kanten van het observation deck is er een nest met kleine kuikentjes. Eentje van de Yellow crowned night heron (Geelkruinkwak, what’s in a name…) en eentje van de Little blue heron (Kleine blauwe reiger). We zien ook weer een angry bird voorbij komen (kardinaaltje). We maken honderden foto’s. Kiezen is moeilijk 🙂

Sporen van een hertje?

Jonge Yellow crowned night heron

Gezinnetje

Kuikentje van de Little blue heron

Ze hebben al een heel lange nek!

Cutie!

Samen met mama en papa

Kuikentjes krijgen eten

Kardinaaltje

Wanneer er een kraai in de boom boven het nest van de little blue heron gaat zitten, komt mama snel aangevlogen om de kuikentjes te beschermen. Ze is hierbij zo gefixeerd op de kraai dat ze één van haar kuikentjes uit het nest duwt. Het beestje kan zich gelukkig nog net met zijn bek aan een tak vasthouden en zich terug naar boven trekken. Mijn hart stond even stil op dat moment!

Het voorste kleintje viel hierna bijna uit het nest!

Deze vogels bouwen hun nest vlak boven het water zodat ze beschermd worden door alligators die de roofvogels weghouden, maar ze lopen wel het risico om zelf opgegeten te worden als ze in het water vallen. De ranger vertelt ons later dat de kuikentjes terug naar het nest kunnen zwemmen en hoppen, maar dan mag er natuurlijk geen alligator in de buurt zijn. Ze geeft ons ook de tip om te gaan kijken bij de Bailey Tract, hier zouden ook verschillende vogels aan het nesten zijn. We stoppen hier even, maar buiten een meertje dat bijna opgedroogd is zien we niets.

Als we terug zijn van de trail rijden we door naar de fishing pier aan de vuurtoren van Sanibel. We stoppen onderweg bij de Dairy Queen voor een blizzard voor mij (soort ijsje) en een hamburger voor Wesley. Het begint opnieuw te regenen als we de auto parkeren, maar we gaan toch even kijken naar de vissers. Als we over de pier lopen, zwemmen er net een manatee en een dolfijn voorbij. Ik ga weer gelukkig slapen vanavond!

Wesley schrapt weer een burger van zijn checklist 🙂

Onderweg naar het hotel stoppen we bij Walmart voor de bugspray. We lopen weer een tijdje rond, kopen avondeten en komen met verschillende dingen buiten, behalve de bugspray natuurlijk. Die zullen we dan morgen nog ergens moeten kopen. Pas in de kamer beseffen we ook dat we in dit hotel geen microgolf hebben en ons eten niet kunnen warm maken. Hoe dom! Dan maar snel iets eten in het Deckside Café: Fish & chips voor mij en een Italian sub voor Wesley.

Jaarvoorraad Cheese Balls

2 kg ribbetjes voor $8.25!

Een kilo pizza voor nog geen $6.00

Giga zakken cornflakes

Ik maak nog een strandwandeling terwijl Wesley de zee induikt en een paar mooie schelpen naar boven haalt. Op 2 meter afstand zwemt een dolfijn voorbij. Ik kan Wesley niet waarschuwen, want hij zit de hele tijd onder water. Hoe mooi is deze plaats toch, we komen sowieso nog een keer terug…

Niet zo’n goed weer vandaag…